Schaamlipcorrectie: Lees hier alles wat je moet weten.

Voordelen

• Een schaamlipcorrectie kan zowel functionele als cosmetische problemen oplossen.
• Mensen die deze behandeling ondergaan hebben, melden vaak dat hun zelfvertrouwen toegenomen is, vooral in intieme situaties of bij het dragen van zwemkleding of andere onthullende kleding.
• De verminderde wrijving na een schaamlipcorrectie maakt het mogelijk om vrij deel te nemen aan sporten en oefeningen die eerder pijnlijk waren.

Nadelen

• Het herstel van een schaamlipcorrectie duurt vrij lang. Meestal kunnen vrouwen na drie tot vier weken na de operatie hun actieve levensstijl en fitness routine weer oppakken en duurt het zes tot acht weken voordat ze weer geslachtsgemeenschap kunnen hebben.
• Onregelmatigheden in de huid van de vrouwelijke geslachtsdelen, zoals rimpels op de huid van de schaamlippen en onregelmatige pigmentatie of verkleuring aan de rand van de schaamlippen (zowel binnenste als buitenste schaamlippen) zijn mogelijk na de operatie.
• Sommige vrouwen zijn niet tevreden met het resultaat. De meest voorkomende zorg is de grootte van het clitorale gebied in vergelijking met de rest van de vulva.

De meeste patiënten vallen in een van drie groepen. Sommige hebben functionele problemen als gevolg van vergrote (geschikt voor een labia minora verkleining) of asymmetrische schaamlippen. Anderen willen een betere esthetiek en een groter gevoel van eigenwaarde, en weer anderen hebben een combinatie van functionele en esthetische problemen.

De kleine schaamlippen (binnenste schaamlippen) kunnen er van vrouw tot vrouw heel verschillend uitzien, met veel vormen, maten en kleuren die allemaal als normaal worden beschouwd. Deze variabiliteit in anatomie is wat elke persoon uniek maakt. Toch kiezen veel vrouwen die niet tevreden zijn met het uiterlijk van hun schaamlippen ervoor om de vorm te laten veranderen in wat zij esthetisch aantrekkelijker vinden.

Een schaamlipcorrectie wordt vaak gecombineerd met een clitoris verkleining, een andere vorm van genitale chirurgie, waarbij de huid rond de clitoris verkleind wordt om cosmetische redenen of om het seksuele genot te verbeteren.

Hoewel het verre van de meest voorkomende chirurgische ingreep is, neemt de populariteit van schaamlipcorrecties snel toe. In 2018 is het aantal schaamlipcorrecties wereldwijd 45 procent gestegen ten opzichte van een jaar eerder.

Een schaamlipcorrectie is een poliklinische ingreep die meestal één tot twee uur duurt. Afhankelijk van je specifieke ingreep en of de schaamlipcorrectie met andere ingrepen wordt gecombineerd, wordt je ofwel onder volledige narcose in slaap gebracht of met een plaatselijke verdoving in het genitale gebied behandeld. In beide gevallen zou je geen pijn of ongemak moeten ondervinden.

Er zijn twee hoofdtechnieken voor de schaamlipcorrectie: de trim en de wig.

• Bij de trim methode maakt de chirurg één ononderbroken snede langs de rand van de kleine schaamlippen om het overtollige weefsel, inclusief de buitenste randen, gelijkmatig te verwijderen. Het is vergelijkbaar met het snoeien van de toppen van heggen – een horizontaal segment van weefsel wordt verwijderd op een vooraf bepaald niveau. Dit is een bijzonder nuttige techniek als verwijdering van donkerder gepigmenteerd weefsel langs de schaamlip rand gewenst is.
• Bij de wig methode verwijdert de chirurg een V-vormige wig van weefsel en hecht vervolgens het resterende weefsel weer aan elkaar, waardoor de gehele lengte van de kleine schaamlippen strakker wordt getrokken. Het is een complexere ingreep, met kortere incisies over de breedte van de schaamlippen in plaats van langs de rand. De resultaten van deze techniek zien er natuurlijker uit en er blijft een minder opvallend litteken over. Maar er wordt slechts een deel van de schaamlippen verwijderd, zonder dat er iets wordt gedaan aan de bezorgdheid over het uiterlijk van andere gebieden, zoals de buitenste randen.

Zodra de procedure is voltooid, hecht de chirurg de incisies dicht met oplosbare hechtingen. De littekens lossen meestal op in de rimpels en plooien van het labiale weefsel.

Nadat de verdoving is uitgewerkt, kan je naar huis. Je zult wel suf zijn, daarom is het verstandig om iemand mee te nemen die je thuis kan brengen.

Tijdens je consultatie zal de chirurg je de beste optie aanraden voor je anatomie en cosmetische wensen. De techniek wordt gepersonaliseerd aan de hand van iemands anatomie en persoonlijke esthetiek. Over het algemeen behoudt de wig techniek een wat ‘ruwer’ uiterlijk, terwijl er door de trim methode vaak een wat gladder resultaat wordt geboekt.

De wig methode is bovendien een complexere procedure, die meer vaardigheid vereist om de kans op teveel aanscherping van de vaginaopening of verwonding van de plasbuis opening te verkleinen. De trim techniek kan effectiever zijn voor lange en vergrote schaamlippen, en is een eenvoudiger en minder technisch veeleisende procedure.

Hoewel verdoving met plaatselijke verdoving en algehele anesthesie beide zeer gebruikelijk zijn, wordt plaatselijke verdoving alleen door sommige artsen aanbevolen. Sommige artsen zeggen dat de patiënt dan zelf van en naar de operatie kan rijden en dat de kosten lager zijn.

Maar uiteindelijk wordt de keuze tussen plaatselijke verdoving – waarbij je gedurende de hele procedure wakker bent – en algehele anesthesie bepaald door de chirurg en de patiënt.

Reken op een eerste herstelperiode van drie tot vijf dagen – mogelijk langer als je meerdere ingrepen hebt ondergaan.

Gedurende deze tijd, kun je verwachten:

• Zwelling en blauwe plekken;
• Ongemak en pijn (kan verlicht worden met medicijnen);
• Af en toe bloedverlies.

Urineren en zitten kunnen in deze periode ongemakkelijk zijn. Het is het beste om te rusten en niet te gaan lopen, om de zwelling en de kans op bloedingen te verminderen.

Bedrust, het verhogen van je bekken, koude kompressen, pijnstillers en ontstekingsremmers, kunnen ook goed werken om de hersteltijd te verlichten en te versnellen.

In het begin van de postoperatieve periode is een zekere mate van zwelling en pijn normaal. Om de pijn, jeuk en zwelling te verminderen, kun je een koude icepack aanbrengen of deze zelf maken door fijngestampt ijs of bevroren maïs of erwten in een hersluitbare plastic zak te doen, deze af te dekken met een vochtige, zachte doek en gedurende 20-30 minuten per keer aan te brengen. De meeste hechtingen lossen na zes tot acht weken op.

Tijdelijke gevoelloosheid van de schaamlippen (en soms het omliggende gebied) is gebruikelijk na de operatie. De zenuwen die voor het gevoel zorgen, hebben enkele dagen en soms weken nodig om weer normaal te worden. Als het gevoel weer terugkomt, ervaar je vaak het soort prikkelend gevoel dat je ook voelt als je voet in slaap valt en weer “wakker” wordt. Verder zijn langdurige gevoelsveranderingen zeer zeldzaam.

Tijdens je herstel moet je je ongeveer vier weken onthouden van krachtige lichaamsbeweging en tot acht weken van geslachtsgemeenschap, zodat je lichaam de tijd heeft om voldoende te genezen.

Als seksuele activiteit of beschadiging aan de schaamlippen optreedt voordat de wond volledig genezen is, bestaat de kans dat de operatieplaats scheurt (dat de incisies en hechtingen open gaan).

Artsen raden ook aan om de eerste paar menstruatiecycli na de schaamlipcorrectie geen tampons te gebruiken en zes tot acht weken te wachten met scheren of harsen tot het gebied volledig genezen is.

Over het algemeen beschouwen artsen een schaamlipcorrectie als zeer veilig, maar zoals bij elke plastische chirurgie behandeling zijn er altijd enkele risico’s. Infectie, overmatig bloeden, littekenvorming en extreme zwelling zijn mogelijk, maar zeldzaam. Postoperatieve zorg omvat meestal een antibiotica ronde om infecties te voorkomen, met zowel orale medicatie als zalven. Plaatselijke antibiotica moeten na elke wasbeurt opnieuw worden aangebracht. Het is daarnaast aan te bevelen geen zeep te gebruiken, maar in plaats daarvan de instructies van je arts voor een spoeling met warm water op te volgen.

Specifieke complicaties van de schaamlipcorrectie procedure zijn asymmetrie, pigmentatie en sensorische veranderingen. Het is zeer zeldzaam dat er significante sensorische veranderingen optreden als gevolg van een standaard schaamlipcorrectie. Mits de behandeling door een goede, gecertificeerde arts wordt uitgevoerd, heeft een schaamlipcorrectie dus erg weinig kans op complicaties.

Na een schaamlipcorrectie moet je ongeveer vijf maanden genezen, zodat de zwelling kan afnemen en de doorbloeding van het gebied kan terugkeren, voordat je een herziening van de schaamlipcorrectie kunt overwegen, ook wel “corrigerende schaamlipcorrectie” genoemd.

Nadat je volledig bent genezen, zal je plastisch chirurg een plan opstellen om delen van de clitoris of het labiaal weefsel te reconstrueren die overmatig verwijderd of vervormd zijn als gevolg van de oorspronkelijke operatie. Bekwame chirurgen kunnen vaak openingen corrigeren, nieuw schaamlipweefsel creëren uit een overgebleven clitoriskap, littekens corrigeren, vet injecteren om het volume te herstellen, of hangende huid weer aanhechten. Sommige patiënten kiezen ook voor een verkleining van de clitoriskap (of hoodectomie) om meer proportie te creëren.

Gemiddelde kosten schaamlipcorrectie:

€1.000

Prijzen van een schaamlipcorrectie variëren tussen:

€750 – €2.500

De kosten van een schaamlipcorrectie lopen erg uiteen, maar liggen gemiddeld tussen de €750,- en € 2.500,-. Factoren die de kosten van schaamlipcorrectie kunnen beïnvloeden zijn onder andere:

• Waar je operatie wordt uitgevoerd: De eigen kliniek van je chirurg kan minder kosten dan een ziekenhuis.
• Het type anesthesie: Veel vrouwen kiezen ervoor om een schaamlipcorrectie onder algehele anesthesie te laten uitvoeren, zodat ze zich volledig op hun gemak voelen, wat extra kosten met zich meebrengt voor de anesthesie verlener en het operatiecentrum. Andere vrouwen kiezen ervoor om hun schaamlipcorrectie alleen onder plaatselijke verdoving te laten uitvoeren, waarbij de patiënt volledig wakker is tijdens de ingreep, wat minder kost. De totale prijs omvat het honorarium van de anesthesie verstrekker en het honorarium voor de anesthesie in het ziekenhuis of de kliniek, wat de kosten van de benodigdheden, de medicijnen en het extra personeel dekt.
• Wie dient de anesthesie toe: Een gecertificeerde geregistreerde verpleegkundige anesthesist is gekwalificeerd om je anesthesie te geven en doet dit tegen lagere kosten dan een anesthesist (een arts die anesthesie toedient). Een gecertificeerde anesthesist kan je veiligheid echter vergroten, wat de extra kosten natuurlijk altijd waard zijn.
• De complexiteit van de ingreep: Als je een complexere procedure nodig hebt die een aanzienlijke hoeveelheid tijd in beslag neemt, zul je waarschijnlijk meer betalen.
• De locatie van de praktijk: Medische praktijken in gebieden met hogere kosten van levensonderhoud rekenen doorgaans meer.

Vraag tijdens je consultatie met een chirurg wat er inbegrepen is in de kosten die hij aan je voorstelt. Dat kan alleen het honorarium van de chirurg zijn, maar er kunnen ook extra kosten bij inbegrepen zijn, zoals:

• Plaatselijke of algehele anesthesie;
• Facilitaire kosten voor het ziekenhuis of de kliniek;
• Laboratoriumonderzoek en medische tests;
• Voorgeschreven medicijnen en benodigdheden die je na de operatie nodig hebt;
• Eventuele vervolgafspraken.

Als deze kosten niet zijn opgenomen in de prijsopgave van de arts, moet je ze toch in je totale budget opnemen.

De meeste verzekeringsmaatschappijen vergoeden geen schaamlipcorrectie, omdat het als een cosmetische ingreep wordt beschouwd.

De ziektekostenverzekering dekt de behandeling van labiale en vulva aandoeningen. Hoewel een schaamlipcorrectie af en toe kan worden gedaan om ziekten te behandelen waarbij de schaamlippen betrokken zijn, zullen de meeste verzekeringsmaatschappijen de procedure niet willen dekken voor symptomen die beperkt blijven tot ongemak of uiterlijke problemen.

Kijk voor de zekerheid op de website van je zorgverzekeraar.

Hoewel er geen weefsel wordt verwijderd, kunnen sommige niet-chirurgische vaginale verjongingsbehandelingen de grootte en het uiterlijk van de schaamlippen tot op zekere hoogte verminderen.

• ThermiVa maakt gebruik van radiofrequente energie om het onderhuidse vaginale weefsel te verwarmen, waardoor het samentrekt en strakker wordt, terwijl de collageenproductie wordt gestimuleerd voor een blijvende elasticiteit. De behandeling verhoogt ook de bloedtoevoer naar het gebied, voor een beter gevoel, en kan de symptomen van urine-incontinentie verminderen.
• Votiva verwarmt op dezelfde manier het onderhuidse weefsel met radiofrequentie-energie om collageen te remodelleren. Het heeft een handstuk met kleine pinnetjes, die met name worden gebruikt op uitwendig vaginaal weefsel, voor resurfacing.
• DiVa is een vaginale laserbehandeling met golflengten die weefsel kunnen opfrissen, tegen pigmentatie problemen, en de collageen dichtheid kunnen verhogen, om de huid strakker te maken. 

Er zijn helaas geen niet-chirurgische behandelingen zoals crèmes die werken om de grootte van de schaamlippen te verkleinen en asymmetrie te corrigeren.

Als je zonder operatie meer volume aan je schaamlippen wilt geven, kun je een eenvoudige procedure met plaatselijke verdoving ondergaan. Het volume van de buitenste huid van de vagina (kleine schaamlippen) kan worden verbeterd met hyaluronzuur fillers.

Sommige radiofrequentie apparaten kunnen ook voor een bescheiden volumeverhoging zorgen. Er is onder meer vettransplantatie naar de grote schaamlippen mogelijk om ze voller te maken en zo het gerimpelde uiterlijk te verminderen. Een andere mogelijkheid is een kleine hoeveelheid huid operatief te verwijderen om de grote schaamlippen strakker te maken of te liften.

Lista, F., Mistry, B. D., Singh, Y., & Ahmad, J. (2015). The Safety of Aesthetic Labiaplasty: A Plastic Surgery Experience. Aesthetic surgery journal, 35(6), 689–695. https://doi.org/10.1093/asj/sjv002

Miklos, J. R., & Moore, R. D. (2008). Labiaplasty of the labia minora: patients’ indications for pursuing surgery. The journal of sexual medicine, 5(6), 1492–1495. https://doi.org/10.1111/j.1743-6109.2008.00813.x

Özer, M., Mortimore, I., Jansma, E. P., & Mullender, M. G. (2018). Labiaplasty: motivation, techniques, and ethics. Nature reviews. Urology, 15(3), 175–189. https://doi.org/10.1038/nrurol.2018.1